Kus semangat

Semalam Asyraf belikan kuih pau dan letakkan di meja saya. Dia sangka saya cuma ke surau sebentar sebab komputer masih ON, padahal saya dah pulang. Komputer memang sengaja saya biarkan ON sebab ada kawan nak guna lepas waktu pejabat. Saya hantar pesanan pada kawan tu supaya makan saja kuih pau tu bagi pihak saya, ataupun beri saja pada sesiapa yang masih ada di pejabat. Kalau tak, habis berkecah dikerjakan oleh 'cik siti' pula nanti.

Setibanya di pejabat pagi ni, saya lihat bungkusan kuih pau masih ada di atas meja. Ada bahagian pada plastik yang dah terkoyak. Ala..semalam kata thank you, tapi tak ambil pula...hmm

Saya lihat di atas kertas ada kesan kotoran sikit, macam kesan tapak kaki. Saya ambil bungkusan pau dan lihat ke dalamnya, ada kesan gigitan pada kuih pau. Saya pun membuang bungkusan itu ke dalam tong sampah di sebelah meja.

Nampak tak ada kesan kotoran pada kertas? Saya pun tarik kertas itu untuk dibuang. 

.

.

.

.

.

.

.

.

Terkejut ok!!!! Terlepas kertas tu sekejap. 

Cicak tu pula lari ke belakang printer. Demmm you! Gaya kau tu dah macam nak terkam aku tahu tak?!!!

Sedang saya menaip entri, saya pandang ke tepi printer.

Pehhh.. mengintai